Zaburzeń odżywiania nie można lekceważyć. Czym dokładni są tego typu zaburzenia? Jakie rodzaje zaburzeń odżywiania diagnozuje się najczęściej? W jaki sposób przebiega ich leczenie?

Czym są zaburzenia odżywiania?

Zaburzeniami odżywiania nazywa się takie schorzenia, które dotykają łaknienia i posiadają podłoże psychiczne. Bardzo często towarzyszą im także inne dolegliwości o podłożu psychicznym, na przykład depresja, tendencje do samookaleczania, uzależnienia.

Najczęściej diagnozowane zaburzenia odżywiania:

  • anoreksja
  • bulimia
  • jedzenie kompulsywne
  • zaburzenie z napadami objadania się
  • zespół nocnego jedzenia

Medycyna nie zna dokładnych przyczyn powstawania tych zaburzeń. Aktualnie wskazuje się, że jedną z przyczyn zaburzeń odżywiania może być nieprawidłowy mikrobiom przewodu pokarmowego. Także duże znaczenie ma nieprawidłowe postrzeganie własnego ciała.

Zaburzeń odżywiania nie powinno się lekceważyć, ponieważ nieleczone mogą powodować duże zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia człowieka. Jak zatem odbywa się leczenie zaburzeń odżywiania?

Jak leczy się zaburzenia odżywiania?

Leczenie zaburzeń odżywiania wymaga specjalistycznego postępowania. Podstawa to zgłoszenie się do psychologa lub psychiatry, którzy będą mogli dokonać diagnozy zaburzenia, a następnie zalecić właściwe postępowanie.

Przede wszystkim leczenie zaburzeń odżywiania u psychologa polega na wdrożeniu właściwej psychoterapii. Może ona odbywać się indywidualnie albo grupowo. Uczestnictwo w psychoterapii pozwala przepracować problemy, u których podłoża mogą leżeć nieświadome konflikty, relacje z bliskimi osobami. Terapia pozwala wówczas na harmonijne przywrócenie działania strefy somatycznej oraz emocjonalnej.

W skrajnych przypadkach konieczne może być leczenie szpitalne, gdzie pacjent stale znajduje się pod opieką specjalistów.

Dodatkowo, dużym wsparciem jest dietetyk lub psychodietetyk, który będzie mógł opracować odpowiedni program żywieniowy w leczeniu zaburzeń odżywiania. Dieta dopasowywana jest wówczas do konkretnego zaburzenia, preferencji pacjenta, jego trybu życia.